Έρχονται μέρες

Έρχονται μέρες που γίνεται ακόμα κι αυτό που ποτέ δεν πίστεψες ότι θα γινόταν,
μέρες που λαμβάνεις χωρίς να προσφέρεις,
που σκέφτεσαι ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά,
στιγμές που νιώθεις πως αυτό που βρήκες ήταν αυτό που πάντα ήθελες,
αυτό που αναζητούσες τόσο καιρό με μια ένταση σαν να είχαν αρπάξει τα μαλλιά σου φωτιά,
κι άλλες που δεν ξέρεις γιατί όλα πονάνε τόσο πολύ,
δεν ξέρεις τι στο διάολο να την κάνεις τη στεναχώρια που ζει κλεισμένη στο σώμα σου,
τη σκόνη της θλίψης που σε πιέζει αφόρητα γιατί δεν υπάρχει τόσος χώρος για την πάρτη της.
Υπάρχουν στιγμές που κατάλαβες πως κάτι άλλαξε μόλις τις πέρασες,
κάτι ανεπανόρθωτο συνέβη,
σαν να διέσχισες τα σύνορα μιας άλλης χώρας,
και τότε συνειδητοποιείς πως την παλιά δεν θα την ξαναβρείς,
γιατί χάθηκε,
χάθηκε για πάντα,
και το μόνο που σου μένει είναι
να την ψάχνεις μέσα σε άλλοτε γλυκές κι άλλοτε επώδυνες αναμνήσεις.

Κυρίως επώδυνες.