Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Σκέψεις...στίγμα..με μποφόρ

Η έλλειψη εμπιστοσύνης αυξάνει το αίσθημα μοναξιάς

«Είναι αδύνατο να ζήσεις χωρίς εμπιστοσύνη: Αυτό θα σήμαινε να φυλακιστείς στο χειρότερο απ’όλα τα κελιά, τον εαυτό σου».
Μιλώντας για ρίσκο, άραγε ποιό είναι μεγαλύτερο; Το ρίσκο του να εμπιστευτείς κάποιον ή το ρίσκο του να μην εμπιστεύεσαι κανέναν; Συχνά ακούω από ανθρώπους που έχουν αισθανθεί προδομένοι στις σχέσεις τους ότι θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναεμπιστευτούν άλλους ανθρώπους. Ενώ αυτό είναι μια φυσική και κατανοητή άμυνα μας, ίσως να μην εξυπηρετεί απόλυτα την ευτυχία μας. Η δυσπιστία είναι ένας τοίχος που υψώνουμε προς τους άλλους και πίσω από αυτόν τον τοίχο είναι πιθανό να νιώσουμε μόνοι και αποκλεισμένοι. Όμως, όπως ακριβώς όλοι κινδυνεύουμε από την προδοσία, έτσι και όλοι έχουμε δικαίωμα στην αγάπη και την εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη είναι δικαίωμα μας και καλό θα ήταν να το προστατεύσουμε και να μην αφήσουμε να μας το αφαιρέσουν!
Για να συγχωρέσεις, χρειάζεται προσπάθεια
«Το να συγχωρείς δε σημαίνει να ξεχνάς. Σημαίνει το να απελευθερώνεσαι από τον θυμό σου για τον άλλο. Η συγχώρεση δε δικαιολογεί τίποτα. Ίσως χρειαστεί να δηλώσεις την συγχώρεση σου εκατό φορές την πρώτη μέρα και άλλες εκατό την δεύτερη, ίσως την τρίτη χρειαστείς λιγότερες, μέχρι μια μέρα να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις συγχωρέσει ολοκληρωτικά.
Οταν κάποιος προδίδει την εμπιστοσύνη μας, η συγχώρεση είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα. Η συγχώρεση όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε και να προσποιούμαστε ότι τίποτα δεν έχει συμβεί. Αντίθετα, είναι κάτι που συνεπάγεται προσπάθεια, υπομονή και πολύ κουράγιο. Προυποθέτει βέβαια και την ειλικρινή απόφαση του άλλου να αλλάξει και να προσπαθήσει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη μας. Η επανοικοδόμηση της σχέσης μετά την συγχώρεση είναι μια διαδικασία σταδιακή. Είναι το πρώτο βήμα για μία δεύτερη ευκαιρία για όσους θέλουν να την προσπαθήσουν.
Για να συγχωρεθείς,χρειάζεται προσπάθεια

«Μην καταστρέφεις μια συγγνώμη με δικαιολογίες».
Εάν με οποιονδήποτε τρόπο έχεις προδώσει την εμπιστοσύνη κάποιου δικού σου ανθρώπου και επιθυμείς τη συγχώρεση τους, θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις ότι η πράξη σου πράγματι κλόνισε κάτι σημαντικό μέσα τους. Πολλές φορές, ακόμα κι όταν ξέρουμε ότι έχουμε λάθος, τείνουμε να ζητάμε συγγνώμη αλλά ταυτόχρονα να προσπαθούμε να βρούμε διάφορες δικαιολογίες για να προστατεύσουμε και τον εαυτό μας. Όμως, ο άνθρωπος που πληγώσαμε χρειάζεται να ξέρει πώς υπάρχουν πραγματικά συναισθήματα καθώς και η πρόθεση να αλλάξουμε τον τρόπο που δρούσαμε μέχρι τώρα προκειμένου να συγχωρήσει. Με άλλα λόγια, για να συγχωρηθείς, θα πρέπει όχι μόνο να το ζητήσεις αλλά και να προσπαθήσεις να δείξεις έμπρακτα ότι το εννοείς.
Κάποιες φορές, ίσως απλά χρειάζεσαι μια καινούρια αρχή
«Κανείς δε μπορεί να γυρίσει πίσω και να κάνει μια καινούρια αρχή αλλά όλοι μπορούν να αρχίσουν σήμερα φτιάχνοντας ένα καινούριο τέλος.
Η προδοσία της εμπιστοσύνης μας είτε συμβαίνει ηθελημένα είτε αθέλητα είναι πάντα κάτι οδυνηρό. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τη δύναμη να συγχωρήσουν και να συνεχίσουν. Κάποιοι άλλοι όμως ίσως νιώθουν ότι τα πράγματα έχουν φτάσει σε κομβικό σημείο, ότι η εμπιστοσύνη τους έχει προδοθεί επανειλλημένα και ανεπανόρθωτα . ίσως τότε να έχει έρθει η στιγμή να προχωρήσουν να βάλουν τέλος στη σχέση που δημιούργηςαν την απογοήτευση και αφού δώσουν τον απαραίτητο χρόνο στον εαυτό σας για να συνέλθει, να συνθέσουν ένα καινούριο μέλλον. Στην αρχή, μπορεί να δυσκολευτουν.. να εμπιστευτούν ξανά αλλά μην ξεχνάνε ότι μόνο έτσι δίνουν στον εαυτότους μια ουσιαστική δεύτερη ευκαιρία για μία σχέση με νόημα.
Θέλω ύπνο μάλλον....καληνύχτα.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

θάλασσα

Η χώρα μου είναι γύρω-γύρω κυκλωμένη από θάλασσα που αιώνες τώρα, ορίζει την καθημερινή ζωή και καθορίζει την μοίρα της και την μοίρα όλων μας...τρόπος και τόπος βιοπάλης, πύλη επικοινωνίας και τείχος άμυνας, δρόμος που χωρίζει και ενώνει...
Το άγριο, αφρισμένο πέλαγος, η γαλήνη της μπουνάτσας, ο φλοίσβος των κυμάτων γίνονται εικόνες που, σαν μαζευτούν πολλές, γυρνάνε και μας δείχνουν τη ζωή μας...
..χαράζει..λύνω..καλημέρα!

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

κοράλλια..και γω















Τα κοράλλια...
...τα κοράλλια έχουν την υπομονή και την εξυπνάδα να συμβιώνουν με την ζωοξανθέλα,ένα ταπεινό πρωτόζωο.Τη φιλοξενούν αδιαμαρτύρητα επειδή μονάχα αυτή τους εξασφαλίζει την απαραίτητη και ζωοδότρα  λειτουργία της φωτοσύνθεσης.Η ζωοξανθέλα θα μπορούσε να ζήσει και έξω απο το κοράλλι.Τα κοράλλια όμως δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς αυτήν.Ενας απλούστατος κόσμος αλληλεγγύης και συνεργασίας που όμως στο ύψος του δεν έχει φτάσει ακόμη ο σύνθετος κόσμος των ανθρώπων...μαζί και γω...