Βέλγιο, Bruges

Πανέμορφη χειμωνιάτικη νυχτερινή εικόνα μιας παραμυθένιας πόλης που καθρεφτίζεται στα κανάλια της. Τα κανάλια και τα λιθόστρωτα δρομάκια σέρνονται ανάμεσα στα κτίρια που είναι σαν δαντέλα και σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα σε κάθε γωνιά, σε κάθε στροφή του δρόμου. Άλλωστε οι δαντέλες και τα υφαντά είναι τα παραδοσιακά της προϊόντα και τα βρίσκεις παντού σε μικρά όμορφα μαγαζάκια. Και φυσικά το προϊόν που θα βρει κανείς σε όλο το Βέλγιο. ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ!!!!

αλήθειες

Αυτή η ιστορία μπορεί να είναι μικρή, αλλά τελειώνει με μια μεγάλη αλήθεια.
Σου αρέσουν οι μεγάλες αλήθειες, το ξέρω.
Σε ποιον δεν αρέσουν, θα μου πεις.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην κουβαλάει μια μεγάλη αλήθεια μέσα του.
Και που να μη θέλει να τη μοιραστεί.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ανάγκη τη μεγάλη αλήθεια.
Και που αν δεν τη βρει θα την αναζητήσει ακόμη και στα σκουπίδια του πολιτισμού μας.
Για αυτό, χρόνια τώρα, φτιάχνουμε θεούς, νόμους και εξισώσεις.
Για αυτό φτιάχνουμε ιστορίες.
Ναι, ιστορίες, σαν και αυτήν εδώ που τώρα διαβάζεις.
Μια μικρή ιστορία που αρχίζει με ένα ακόμη μικρότερο ψέμα.

Το μπαρ κάτω από την πόλη

Απόψε θέλω να πάμε μαζί στο μπαρ κάτω από την πόλη.

Θα περπατήσουμε ανάμεσα στους τσιμεντένιους κορμούς από τις ρίζες των πολυκατοικιών.

Στα σκοτεινά, μονάχα με τους φακούς που παίρναμε μικροί στην κατασκήνωση.

Θα κουραστείς το ξέρω, θα είναι δύσκολα το ξέρω, μπορεί και να χαθούμε.

Για λίγο.

Στο τέλος όμως θα φτάσουμε.

Θα μας υποδεχτεί στην είσοδο, όπως συνηθίζεται, η ιδιοκτήτρια.

Πάντα νέα και πάντα γερασμένη...Και πάντα όμορφη.

Κι ύστερα θα μας υποδεχτεί η κάπνα.

Η μουσική.

Οι χορεύτριες είναι πάντα μεθυσμένες και στο μπαρ κάτω από την πόλη πάντα νύχτα.

Ο πιανίστας θα είναι αφηρημένος, τα δάχτυλα του λεπτά, τα νύχια του βρώμικα.

Θα κάτσουμε στο μπαρ.

Ο μπαρμαν, τυφλός, χωρίς μαύρα γυαλιά, θα μας βάλει το ποτό μας.Θα μας μιλήσει για λίγο, ύστερα θα πιάσει την τρομπέτα του και θα τη γυαλίσει μηχανικά.

Θα μιλήσει σε κάποιον άλλον.

Λένε πως ο χρόνος δεν περνάει στο μπαρ κάτω από την πόλη

Ίσως για αυτό έχουν αφήσει ξεκούρδιστα όλα τα ρολόγια στους τοίχους.

Επίτηδες.

Κι όταν θα πιούμε τα ποτά μας και θα μιλήσουμε για όλα εκείνα που μέχρι σήμερα μας αξίωσε η ζωή να δούμε και να πράξουμε, θα κάνουμε σχέδια για το αύριο και ας γελάει ο θεός μαζί μας.

Γιατί πόσες φορές γέλασε με τον άνθρωπο και πόσες βγήκε γελασμένος;

Στο τέλος, φίλε μου, όταν θα φεύγουμε ζαλισμένοι όχι τόσο από τη βότκα και το ρούμι, αλλά από τον έρωτα για τους εαυτούς μας τους ίδιους, θα αγκαλιαστούμε σαν να 'ναι στερνή φορά που τα 'πιαμε και θα γυρίσουμε πίσω στην πόλη.

Η κάπνα θα γίνει καυσαέριο και η μουσική, των αυτοκινήτων οι άγριες κόρνες.

Όμως τα όνειρα μας θα μείνουν έτσι όπως τα πλάσαμε.

Κι ας προσπαθούν οι άλλοι να τα κάνουν διαφημιστικά σποτάκια.

Γιατί εκείνοι δε θέλουν να ακούσουν τη μουσική που έρχεται μέσα από τις σχάρες των υπονόμων.

Κι εξακολουθούν να σβήνουν τα τσιγάρα τους στην άσφαλτο των μεγάλων λεωφόρων, σκληρή και μαύρη, πάνω από τα μεθυσμένα κεφάλια μας

Γαύδος..το νοτιότερο νησάκι μας

Πρόκειται για ένα μικρό νησάκι στα νότια της Κρήτης, απέναντι από την Παλαιόχωρα. Έχει γίνει γνωστό ως το νησί της Καλυψώς, ενώ αποτελεί το νοτιότερο άκρο τόσο της Ελλάδας, όσο και της Ευρώπης. Κατοικείται μόνιμα από 50 άτομα με κύρια ασχολία την αλιεία, τη γεωργία,την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
Τουριστικό κέντρο του νησιού αποτελεί το Σαρακήνικο με πανέμορφη παραλία , πολλές ταβέρνες και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά και πολύ χώρο για camping στο οποίο οι τουρίστες του νησιού δίνουν προτεραιότητα. Δεύτερος σε προτίμηση έρχεται ο Αϊ Γιάννης, με μία μόνο ταβέρνα και χιλιάδες κατασκηνωτών κάθε καλοκαίρι που γεμίζουν κάθε σπιθαμή σκιάς. Πρωτεύουσα του νησιού είναι το Καστρί, στο οποίο λειτουργούν Δημοτικό Σχολείο και Αγροτικό Ιατρείο.
Στα δυτικά υπάρχει φάρος- σήμα κατατεθέν, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ στα νότια του νησιού συναντάμε τον οικισμό Βατσιανά με το ακρωτήριο Τρυπητή που σηματοδοτεί το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης.
Το νησί ηλεκτροδοτείται από γενήτριες και φωτοβολταϊκά συστήματα και συνδέεται ακτοπλοϊκώς με την Παλαιόχωρα, τη Χώρα Σφακίων, την Αγία Ρούμελη και τη Σούγια. Μία ημέρα είναι αρκετή για να το γυρίσετε είτε με ποδήλατο, είτε με τα πόδια. Το αξιοπρόσεκτο σε αυτό το νησί είναι ότι ο κόσμος κάνει τις διακοπές του σε σκηνές η μία δίπλα στην άλλη, σε ένα πολύ οικογενειακό και παρείστικο κλίμα, με γυμνιστές και οικογενειάρχες ανάμεικτα και τις ταβέρνες να γίνονται μπαράκια κάθε βράδυ σε ένα new rock ρυθμό για όλες τις ηλικίες.

Το καλοκαίρι έφτασε!!

Σκασμός

Αραχτός στην αυλή μου λιάζεται ένας κάκτος.

Περιμένει υπομονετικά, χρόνια τώρα, να του φέρει ο αέρας ένα μπαλόνι.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει;
Από τότε που ήταν μικρό κακτάκι, άκουγε για τα μπαλόνια.
Για μεγάλα, χρωματιστά μπαλόνια που αψηφούν αυθάδικα τους νόμους της βαρύτητας.
Πως ο μεγάλος προορισμός της ζωής κάθε κάκτου είναι να σκάσει ένα τέτοιο μπαλόνι.
Και τώρα που μεγάλωσε περιμένει.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Μα το μπαλόνι δε λέει να φανεί.
Κι εκείνος κοντεύει πια να σκάσει.
Τον δύστυχο, δεν πέρασε ποτέ από το ανυπόμονο μυαλό του, πως ένα μπαλόνι αντί για να το σκάσεις
- και ας σου λένε όλοι πως για αυτό πραγματικά γεννήθηκες -
μπορεί και να σε βοηθήσει να το σκάσεις!!

云顶之旅

12号5月2008年，我和朋友去了云顶，就只有我一个女生。。。。。一到了那里，我尽管我不够岁，我还是去了赌场。。。。本来我并不想赌的，因为，在那里赌钱需要很多本，但，dimitris却把他的筹码给我,让我尽情的玩玩，结果，我玩玩下就上瘾了。。。。。还好，还算可以控制。。也赢了点钱，结果，我们把所有的钱拿去吃喝玩乐。。。。。晚上，我和他们一起睡(只有睡觉)本来我还以为不能适应但还是没有问题，giorgos还怕我跌下床整夜没有睡。。。。。我们也谈了很多东西。。。我们认识了另一对恋人，我们很有缘，我和Alex玩每一个游戏都会遇见他们，他们问我和Alex是不是恋人，他否认了，我知道，我们彼此都知道我们对彼此都有感觉只是我们大家都没有去承认而已，。我不像普通的女生，petros我没有要求他给我什么，只要开心就好，他也说我特别。。。我们在一起，他不需要承诺我什么，我也不会承诺他任何东西。。。。。这样的相处方式虽然复查但更轻松。。。。。我还是单身的。。。。。。虽然如此，但，如果他承认了，我还是会接受。。。只是有可能吗?之前我还因为这样而伤心，但，现在，我想通了，varadero!!既然大家都没有承认我们之间有恋人之间的关系，
tiger??那就让它这样吧。。。。大家还是可以抱抱，拉拉手。。。。。。有时，他还会睡在我的腿上。。。有他在，让我有一种很温暖又安全的感觉。。。。。但，在我们还没有承认对方，我们还是有选择的权力，直到大家找到另一半，我们这样的关系将会结束，但，如果，结果相反，我想我们会是一对很合得来的恋人，agistro因为，我们没一次相处都不需要把事情说出口就会知道对方在想什么。。。。。我们有共样的梦想和看法，避免了很多没有必要的争吵，今天，他告诉我他和我一起的每一分每一秒都很快乐，其实，我也一样，但，结果如何?没人知道，massage这一切就看缘分了。。。。。。就算，我们之间永远都没有更进一步的发展，我还是很高兴遇见他和他所带给我的快乐。。。。。回忆是宝贵的。。。过完这个学期，他就毕业了，或去这个旅行是我和他最后一次一起去旅行，但，huppy end也有可能，这个旅行才是我们之间的开始，将来还有更多多旅行。。。。这一切的一切没人知道。。。只要曾经拥有，天长地久现在未免太早了。。。。。。..

Κάθε αντίρρηση δεκτή!!!

Σημαντικό Ιατρικό Ανακοινωθέν

Ας μην κρυβόμαστε άλλο! Η σπουδαιότητα της πορδής στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού αλλά και της ψυχολογίας μας είναι μεγάλη. Η κομπλεξική κοινωνία μας όμως τη μετέτρεψε σε επαίσχυντη πράξη, δείγμα έλλειψης αγωγής και γυφτιά. Στο δοκίμιο αυτό, θα εξετάσομε τις κοινωνικές προεκτάσεις της πορδής και τρόπους αντιμετώπισής της.

Το κλάσιμο είναι φυσιολογικό. Και η Αντζελίνα Τζολί κλάνει και η Κάμερον Ντίαζ κλάνει. Όλοι κλάνουν! Επομένως ΚΑΙ ΕΣΥ, άρα το άρθρο αυτό σε ενδιαφέρει!!!

Πόσες φορές δε βρέθηκες στη δύσκολη θέση να πονάς και να υποφέρεις και να μη μπορείς να κλάσεις για να ανακουφισθείς; Ας θεωρήσομε, λοιπόν, ότι βρισκόμαστε σε μια κοινωνική εκδήλωση και μάλιστα συμμετέχομε ενεργά σε κάποια συζήτηση. Εάν ξαφνικά μας έλθει η ανάγκη να κλάσομε, τρία τινά μπορεί να συμβούν:


Α. Να σφιχθούμε επαρκώς με αποτέλεσμα να πνίξομε εντελώς την πορδή. Η έκφραση του προσώπου μας, το γουργούρισμα της κοιλιάς και οι κινήσεις του σώματος θα μαρτυρήσουν σίγουρα το στόχο μας. Θα χαλάσει η διάθεσή μας και η διάθεση των γύρω μας και θα αποχωρήσομε δημιουργώντας άσχημη εικόνα.


Β. Να σφιχθούμε ανεπαρκώς με αποτέλεσμα να κλάσομε κατά λάθος. Μπορούμε να χωρίσομε την περίπτωση αυτή σε δύο υποπεριπτώσεις:
Β1. Να μην ακουσθεί τίποτα. Οι γνωστές σε όλους μας "βουβές" πορδές οι οποίες είναι αποδεδειγμένο ότι ακολουθούνται από δυσοσμία, οπότε και πάλι θα γίνομε ρεζίλι.
Β2. Να ακουσθεί μία δειλή ριπή του πρωκτού. Το αποτέλεσμα είναι φρικτό. Ο δειλός και επίπεδος ήχος φανερώνει την αποτυχία μας να συγκρατήσομε την πορδή αλλά και την ταυτόχρονη αποτυχία μας να κλάσομε ελεύθερα.

Η δε τρίτη και τελευταία περίπτωση είναι να κλάσουμε συνειδητά και καλλιτεχνικά. Μπορείτε να έχετε μια ακουστική εντύπωση της περιπτώσεως αυτής.
Τα πλεονεκτήματα;
1. Δείχνουμε πως δε μασάμε και δε ντρεπόμαστε.
2. Δίνουμε χιουμοριστικές διαστάσεις στην παρουσία μας, αποδεικνύοντας ότι είμαστε άτομα με χιούμορ.
3. "Σπάμε τον πάγο" και δίνουμε την ευκαιρία και στους συντρόφους μας να μας μιμηθούν, βγάζοντάς τους από το αδιέξοδο του επίπονου σφιξίματος.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση που, παρ' ελπίδα, σπρώξουμε
υπερβολικά και χεσθούμε, αποχωρούμε αμέσως

Πινελιές με άσπρο-μαύρο