Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

....ευρύχωρες



Έτσι λένε. «Τα μπουμπούκια γιασεμιού ανοίγουν το βράδυ άμα τα βάλεις σε νεράκι».
Έκλεψα κι εγώ μερικά από τη διπλανή αυλή, τους έδωσα νεράκι και κοιμήθηκα μαζί τους.

Είχα κλείσει και το παράθυρο, ξύπνησα μεθυσμένος από το άρωμά τους –τα είχα στολίσει δίπλα στο καινούργιο μου κρεβάτι.
Σηκώθηκα και παραπατούσα. Ο Στιφάδος –ο κούνελός μου- το παρατήρησε.

-Πάλι τα ήπιαμε χθες; ειρωνεύτηκε.

-Δεν είμαι μεθυσμένος. Σηκώθηκα απότομα και ζαλίστηκα.

-Από τη μέρα που πήρες διπλό κρεβάτι όλο απότομα σηκώνεσαι.

-Ζηλεύεις;

-Όχι. Τι να ζηλέψω;

-Επειδή το κλουβί σου είναι στενό, ενώ το κρεβάτι μου ευρύχωρο.

- Ε, και λοιπόν; Κι εσύ μόνος σου κοιμάσαι. Σιγά μη ζηλέψω. Δε σφάξανε. Ξέρεις γιατί πετάγεσαι απότομα; Γιατί ένα ευρύχωρο ίσον δύο στενόχωρα.

Άσε κάτω το μαχαίρι αφεντικό!!!!