Σε βλέπω να υπολογίζεις σκυφτός τις πιθανότητες.
Και να ματώνεις τις άκρες των δαχτύλων σου με το ίδιο αίμα που τρέχει στο φλοιό του εγκεφάλου σου.
Βάζεις τον εαυτό σου στο κέντρο και ορίζεις γύρω του ένα νησί με ακτίνα R, τους κρατάς όλους απ' έξω και αυτό το ονομάζεις άρνηση.
Κι όμως όσο κι αν απλώσεις το μυαλό σου, δεν μπορείς να καλύψεις όλη του την επιφάνεια.
π R στό τετράγωνο
Όχι, αυτό είναι κάτι που δε θα καταφέρεις ποτέ.Γιατί το π από καιρό έχει πεθάνει.
Για αυτό αντί να το απλώσεις, είναι πολύ προτιμότερο να το αλώσεις.
Και αντί να ψάχνεις για το πιθανόν, να ταξιδεύεις για το απίθανο.
1 σχόλιο:
Έχω μια απορία,τι ακριβώς ειναι το π που έχει πεθάνει;
Δημοσίευση σχολίου