Άλλες φορές μου αρκεί να χαϊδεύω τον βασιλικό κι ύστερα να περιμένω να νιώσω το άρωμά του.
Άλλες φορές πάλι βιάζομαι και απολαμβάνω την ευωδιά του στα χέρια μου.
Είναι όμως πιο όμορφο να περιμένεις να συμβεί κάτι καλό.
Να το έχεις προκαλέσει, να είσαι βέβαιος και να περιμένεις.
Όπως όταν περιμένεις το πλοίο να φανεί πίσω από τα βράχια φορτωμένο με γλυκά μελλούμενα.
Όρθιος στην προβλήτα. Με το ένα χέρι στη μέση, αγανακτισμένος δήθεν με την καθυστέρηση, και το άλλο χέρι στο ιδρωμένο μέτωπο κόντρα στον ήλιο.
Καλύτερα να κάνεις φιλία με την προσμονή ή με την υπόσχεση;
Και γιατί η υπόσχεση μπορεί να υπάρχει χωρίς να δοθεί,
μεταμφιεσμένη σε ενδεχόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου