Σκασμός

Αραχτός στην αυλή μου λιάζεται ένας κάκτος.

Περιμένει υπομονετικά, χρόνια τώρα, να του φέρει ο αέρας ένα μπαλόνι.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει;
Από τότε που ήταν μικρό κακτάκι, άκουγε για τα μπαλόνια.
Για μεγάλα, χρωματιστά μπαλόνια που αψηφούν αυθάδικα τους νόμους της βαρύτητας.
Πως ο μεγάλος προορισμός της ζωής κάθε κάκτου είναι να σκάσει ένα τέτοιο μπαλόνι.
Και τώρα που μεγάλωσε περιμένει.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Μα το μπαλόνι δε λέει να φανεί.
Κι εκείνος κοντεύει πια να σκάσει.
Τον δύστυχο, δεν πέρασε ποτέ από το ανυπόμονο μυαλό του, πως ένα μπαλόνι αντί για να το σκάσεις
- και ας σου λένε όλοι πως για αυτό πραγματικά γεννήθηκες -
μπορεί και να σε βοηθήσει να το σκάσεις!!