Φεύγω σου λέω.. σ’ άλλο κόσμο τώρα πάω…
Φεύγω σου λέω..και μην ψάξεις να με βρεις…
Φεύγω σου λέω.. κοίτα μέσα μου πονάω…
Για όσα δεν έζησα δεν φταίει άλλος κανείς…
Φεύγω σ’αφήνω.. κι ούτε μια στιγμή μην κλάψεις…
Ζήσε το τώρα…μα μην λησμονάς το χθες…
Σ’ ευχαριστω για όσα είχες πει θα με διδάξεις…
Δεν προλαβαίνω να τα μαθω.. οσο κι αν θες…
Φεύγω σου λεω.. μην λυγίσεις σε ικετεύω…
Ζήσε για μενα.. γιατι εγώ δεν το μπορώ…
Ο κόσμος γύρω μου συντρίμμια δεν ζηλεύω…
Φτιάχνει η ψυχή μου από σταχτή ένα σωρό…
2 σχόλια:
Ρε παιδιά τί κάνετε? Με έχετε κάνει κομμάτια πρωί πρωί. Δεν έχω και Fernet να γίνω. Θα κλάψω σε λίγο, μπα σε καλό σας, με κάνατε και δάκρυσα
σε παρακαλω συμπληρωσε και τον τελευταιο στιχο στο ποιημα που μου τον ξεχασες...
Φεύγγω σ'αφήνω...μη με ψάξεις..μη με βρεις...
Δημοσίευση σχολίου